Keşke’lerimizi boşa harcamayalım…

Deniz kokulu taşlar döşenmişti yollara
Ben bile bilmiyordum nerde ayrıldık
söndür küllenmiş sözcüklerini geçmiş zaman
sararan firezleri geç
yorumu gökyüzüne bırakılmış uçurtmalı tepeleri
uzun bir yol için aldığın ne varsa bırak ardında
saklayabilseydim dalgın bakışlarımı böyle zamanlar için
saçlarını taradığım sular,rüzgar ve karanlık
bak adın yazılı yeşim taşından örülü duvarda!

Bugün i-google’da ‘Eğer imkanınız olsaydı hangi yaşa ışınlanmayı isterdiniz’ diye bir anket vardı, şöyle bir baktım ve hiç düşünmeden 60’ı seçtim. Geçmişi zaten biliyorum, geleceği merak ettim. Sonuç; yüzde 5’lik azınlık arasındayım.
Yüzde 40’lık bir kesim 18 yaşına dönmek istemiş, yüzde 25’i 10. Yüzde 22’lik bir kesim 25 yaş demiş. Yüzde 7’si de 30…
İyi de bir insan neden 10 yaşında bir çocuk olmak ister ki! Derya içinde olup da deryayı bilmeyen balık misali… Uyanık, anlaşılan bugünkü aklıyla, geleceğine yön vermeyi planlıyor:)
Bu anketciğin ciddiyeti tartışılır elbette ama yine de düşündürdü beni… Bu kadar fal meraklısı bir millet ne diye geçmişe gitmek ister ki? Geçmişe dönüp geleceğin şanslı piyango numaralarını hatırlayacağını sanıyor olamaz ya bunların hepsi...
Bu geçmiş merakının tek açıklaması bence ‘keşke’lerle ilintili.
Şöyle bir bakın etrafınıza, o kadar mutsuz ki insanlar, iyi ki diyemediği için bol bol keşkeli cümleler kuruyor, keşke bunu yapsaydım, keşke şunu yapmasaydım, herkeste bir pişmanlık hali… Bugünün faturasını geçmişe kesmek hepimize kolay geliyor belli ki…
Ben asla keşke demem gibi, anlamsız bir cümle kurmayacağım burada… Keşke daha az keşke deseydim diye latife yapabilirim ancak:)
Yine de dili de, beyni de bir tutmak lazım keşke derken, pişmanlık içeren keşkeler içimizi acıtmaktan başka ne işe yarar ki! İlle de keşke diyeceksek, geçmişe değil de geleceğe ilişkin kursak cümlelerimizi. Belki o zaman bir işe yarar da, harekete geçirir bizi… Her neyse o isteyip de yapamadığımız cesaretlenir de deneriz belki…
Ha bu arada en fenası keşke yapmasaydım demek… 'İyi ki' yapmışım diyemiyorsak bile o günkü aklımla, o günkü koşullarda, demek ki öyle gerekmiş desek geçsek ve şu vicdanlarımızı rahat bıraksak. O vicdan bize bugün lazım çünkü…
Yukardaki şiir Murathan Mungan’ın Keşke’si…
Hepimiz keşkelerimizi böyle anlamlı mısralara dönüştüremeyeceğimize göre, derim ki keşke'lerimizi boşa harcamayalım...