Neşeli ol ki...

Sanki biz olmayan insanlarız biraz da kuşkuluyuz
Ya da çok kuşkuluyuz-böyle.

Bazen uyanır uyanmaz neşeli olduğum günler vardır... Artık seroton mi, endorfin mi, hangisini fazla salgılıyorsam... Hayat güzel mi güzel... Yüzümde bir gülümseme, sesimde bir ahenk... Sonsuza kadar böyle kalabilirim...
Ne büyük yanılgı!
Tam da o günlerde, daha çok canımı yakıyor enerji vampirleri... Bir çift söz serotonini de alt edebiliyor, endorfini de...
Bu sözün ille de benimle ilgili olmasına gerek yok, kiminle ilgili olursa olsun kötü söz kötüdür! Hep şikayet, hep bir yakıştırma, hep bir suçlama... Hep oküz altında bir buzağı arama...
Sorsan, ne öküz umrunda ne de buzağı! Ama yine de hem öküze takık hem de buzağına...
Aslında bilirsin bu kişinin tek isteği var o da; onaylanmak... Çünkü o hep haksızlığa uğramıştır, kimse onu yeterince sevmemiş, kimse onun kıymetini bilmemiştir. O hep çalışmış, çabalamış, elinden geleni yapmış ama kimse bunu görmemiştir... Açık açık söylenmez bunlar... Dikkat edin zaten enerji vampirlerlerinin olumsuz cümleleri daha çok ondan söz eder, ondan, şundan, bundan... Sanki derdi kendisi değil başkalarıymış gibi...
Haklısın desen belki de konu kapanacak ama durum değişmeyecek... O konu kapansa da bir diğeri açılacak... Şikayet edilecek o kadar çok şey var ki etrafta...
Ya boşver arkadaşım desen bir türlü... Bu sefer o kızdığı kişi her kimse, sana o gibi davranacak. Hani davransın diyeceğim ama ona yapamadığı suratı sana yapacak!
Kazara aksi bir görüşü dile getirirsen, yandın! Ya bir laf sokacak ya da eski bir defteri açıp, eninde sonunda seni suçlu çıkaracak...
Ne yaparsanız yapın o güzelim serotonin, o canım endorfin gidecek, o negatif insan onu emecek.
Bari bir işine yarasa! Azıcık mutlu olsa...
Tamam insanın acılı halleri vardır, mutsuz olduğu anlar... Hüznün hüküm sürdüğü saatler...Duygusallığın bünyeyi ele geçirdiği, bazen de depresyonun hakimiyetini ilan ettiği dönemler...
Ama bu öyle değil...
Herkesin niyetinin kötü, yaptığı işin katakulli olduğunu söylemek ne acıya, ne duygusallığa ne de depresyona sığmaz, bu bambaşka bir şey...
Şimdi vampir kardeş, sözüm sana; yol yakınken şu vampirlik işinden vazgeç... Sana bile bir faydası olmaz bu işin...
Kötü biri değilsin biliyorum, kötü olamayacak kadar çok kafanı yoruyorsun çünkü... Seni ilgilendirmeyen insanları düşünecek, seni hiç ilgilendirmeyecek olaylara kızacak kadar dolusun...
Mutlu olmayı bilmiyorsun belki de... Kendini fazla mı önemsiyorsun acaba? Kendi kıymetini mi bilmiyorsun yoksa?
Hayat güzeldir demeyeceğim sana... Kızarsın... Hayatın güzel olduğu anlar da vardır demek istiyorum yine de... Tadını çıkar bu anların... Kendi serotonini, kendi endorfinini kendin üret lütfen, benimkini tüketme... Neşeli ol ki genç kalasın:)
Şiir Edip Cansever'in Umutsuzlar Parkı'ndan iki dizecik...